а (сврз.)
Целосно се укинати правата како паричната помош и надоместокот на трошоците за превоз и исхрана за време на стручно оспособување или преквалификација, а статусот невработено лице и правата кои можат да се остваруваат во случај на невработеност им се ускратени на лицата кои го имаат прекинато работниот однос по своја волја и на една цела категорија граѓани – земјоделците, односно вршителите на земјоделска, сточарска или друга дејност, без разлика на нивото на приходи.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
А околу мене: луѓе без очи, без раце, без нозе, не е за кажување.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Стојам така пред луѓето, а небото клекнало, се фатило за земја.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И, а да го видам, а да не го видам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но тој веќе ме пуштил, а јас сега го држам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Луѓето те прашуваат кај да одат, а ти не знаеш што да им кажеш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нѐ тераа да вршиме трње, вели, боси нѐ тераа да трчаме по трњето, вели, оптежи, приврши, те удираат, те дупат, јаго, јаго, а крв ти капе од стапалата, оптежи, приврши, нѐ сакатија...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми ги подава јаболката, а јас одвај ги задржувам солзите да не ги пуштам да ми се видат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нѐ фатило некаде ноќ среде шума, прст пред око не се гледа, што се вели, мислиш си ослепел, а тој ми вели да се фатам за опашката од коњот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А како да му видов солзи да му се покажаа на очите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А не видов дали и тие, ко мене си го закриваа лицето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А може и да нѐ видат, велам и ја стегам устата, го туркам со рацете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сѐ е под клуч, што се вели, целиот свет се држи заклучен, а мене умот ми е надвор избеган.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Првин го видовме војничкиот камион на џадето, а потоа војниците, татка и сите 12 души со него.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го држам в раце, а како ништо да не држам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А знам дека, нас Македонците, не нѐ оставаат понаблиску и во огнот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А некаде ќе нѐ пречекаа, како најближни роднини.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А нѐ тепа дожд и лапавица.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Зборуваме за војната, а она што нѐ тера да се бараме, го оставаме понастрана.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А тој се врти колце и удира во луѓето, сака да се провре меѓу нив.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)