— Кај Челебиата сакам, шо ме туркаш! — му се овргали Толе и го турна посилно отколку тој него.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Си го сакал тој него и затоа му раскажувал.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Доста беше да го види тој него како седи и ѕида на врвот од некоја постројка и да заборави сè.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
А тој него го измени вака: ”граѓани и натурaлизирани граѓани”.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Тој беше свесен дека човек треба да го напушти животот пред тој него да го напушти.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)