Само црцорот на птиците потсетуваше на другите обични денови. – Ова не ќе е на арно! – промрморе мајка ми и се упати кон кујната во дворот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Врз едни мермерна плоча од бела побела, од црна поцрна, од дебела подебела, од светлива посветлива и венци од големи поголеми и букети цвеќе од убави поубави, врз други обична бетонска плоча, а земјата иста и црвецот ист...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)