defendant - онтологија

Dictionary.com

браненик повеќе

мн. браненици
Вид збор: Именка, машки род
Осомничено или обвинето лице кое има бранител.
Употреба: Правда
Спротивно од: бранител (м.)

туженик повеќе

мн. туженици
Вид збор: Именка, машки род
Оној што е тужен.
Употреба: Правда
Примери:
Тужениците одбија да се произнесат.