despair - онтологија

очае повеќе

очаам
Вид збор: Глагол, свршен
Доведе некого во очајание; направи некој да изгуби секаква надеж.
Албански: dëshproj
Примери:
Тоа мене ме очаја.
(се очае) Падне во очајание.
Албански: dëshprohem
Примери:
Се очаја човекот.

очај повеќе

мн. очаи
Вид збор: Именка, машки род
Состојба на крајна опаднатост на духот, крајна безнадежност.
Примери:
Тоа го направи во очај.