interrogator - онтологија

Dictionary.com

распитувач повеќе

мн. распитувачи
Вид збор: Именка, машки род
Лице што распитува, што врши распит.
Примери:
Распитувачите работеа цел ден.

распрашувач повеќе

мн. распрашувачи
Вид збор: Именка, машки род
Тој што се распрашува за нешто, обично за една иста работа кај повеќе лица.
Примери:
Дојде распрашувачот, сега пак ќе нѐ прашува за мислење.
Слично со: љубопитник (м.) , испитувач (м.)