Јуда (м.)
О, тоа благословено стребло на јаболка со жолто лисје на гранките и окружено со цветови од градината на Јуда – уште ме чека!
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Потребно е само малку за тасовите на вагата на оваа двојност да натежнат на едната или на другата страна и, во суштина, просторот меѓу оние како Јуда и оние како Лидија е многу мал.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Веројатно е така, Штом така неверно ја остави Светлината да умира сама да се бори сама со темнината, а ти удири броиш како Јуда.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
Тогаш, црквата се крена против сценскиот израз на Народниот театар од Струмица „Евангелие по Јуда“.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Но затоа пак нарипаа Димовите старавинци и градевци, коишто беа дошле на пазар и убаво го натопија „бугарскиот" даскал Бина и го испратија кај Мита Црнамара да ги собере пак тој неговите витоливци, полчивци, жиовци и половината бешвици и да дојде кај „Гркот" Налета да се исправи со овие Јуди.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Лукавец, Итрец, Луцифер
Серафим, Караѓоз, Ќориот, Куциот
Грбавиот
Јуда умна преумна
надеж неумерена
(а смертта е без мера
безмерен семир!)
Сило црна нечиста, нечестива
волкодлака
во туѓи светилишта падена
меркана, дебнета грдосијо
те тука си, те не си
мис-миризлива, жуборлива
етерична сфера
малку отров за малку живот
Сѐ
само простодушност не
не понизност, не!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
