барут (м.)
Служителот дал набрзина заклетва и потоа отворил повеќе плочи на празни гробови и ги скрил пушките и барутот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Значи Османите го донеле барутот на Балканот? Може и така да се рече, но и други претпоставки не би можеле да се исклучат.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Истите ја отвораат устата и стотица слепи кокошки се предаваат, всушност, оставаат да бидат отепани без зрно барут.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Беа тоа едни големи фишеци, полни со црн барут и со една затка мечкин лој меѓу барутот и зрното, направено од чисто олово.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Мирисаше на барут, на чад и скапана слама.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Мислиш по барут оди пламенчето на конецот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Зошто Балканот го нарекувале буре барут? Зар постоеле посебни причини за тоа?
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
33. ОГАН И БАРУТ НА ЕДНО МЕСТО СМЕ КЛАЛЕ - кој во тоа не ги гледа мажот и жената лично, и не сакајќи тие некогаш сѐ од себе би дале да стекнат својство на такви експлозии слично...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Сѐ е запалено и сѐ е сено и слама. И барут.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Врвам така низ буките, засмрдени од барут и од раскопана земја.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Од резиденцијата под Водно замина одамна, кога тука замириса барутот и се најдовме пред портите на една контролирана, но сепак заканувачка етничка војна.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
— А бре ми, кај си, стопанка му, од кога не сме се виделе. Загинаме, без зрно барут.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Света е куќата моја: со барут и железо полна е; не ќе ја срами Неда родината своја.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
- Барутот и сѐ она друго е кај тебе.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Забрзувањето што го добива куршумот кога ќе се изврти низ цевката, барутот што се распрснува, пробивноста на забрзаниот метал со заоблен врв во однос на другите текстури, особено месото.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Луѓето се бели во лицето, од страв, од барут. Ништо не им се зборува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Со крв и барут се бранеле востаниците сѐ додека пашата Емби Лобуд не насобрал неколку илјади борци.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- А на Мечкојад не ќе му е нужно веќе ножето. Сега има берданка и барут.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Професор Ричард тврдеше дека 34 конквистадорите за своите успеси во Америка не треба да им бидат толку благодарни на коњите и на барутот, колку на бродовите, односно на фактот дека за нив, наспроти поимањето на Индијанците, скокот преку океанот беше наполно овоземска работа.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Потоа гласот наизменично редеше песни и ги галатеше сите Турци, а најмногу него, дури може да се рече дека само него, Арслан бег; го набедуваше дека тој, Арслан бег, со дружината ги исклал Акиноските и го повикуваше на мегдан - ако е јунак, како што се прикажувало за него, и ако му јади газот стодрам барут.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
