бастун (м.)
Го удри дедото по главата и ѝ го украде здолништето на бабата која беше беспомошна без бастунот.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Му ја треснала вратата и излегла заканувајќи му се со бастунот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ај сиктер оттука да не ти излеза да ти и скрша коските со тој бастунот шо си го кренал како питач?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Со бастун во десната рака, а пелерина или мантил во левата.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Во устата, за разлика од Челебиовиот килибар, држеше голем чибук од истиот материјал од кој беше и бастунот и ја чуреше запнатата на него цигара.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Црни, прави, издолжени зеници
кабаре бастуни, караван плајвази
камбани нечујни, витки
ќулафки од грб гледани
стожерниот дел на крстот
језуити озрачени со водена светлост
најстрогиот Ред во историјата
на езерото, чудо во Охрид!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Ги гледаш старцине? Прво на оној дедо земи му го бастунот и со него на бабата крени ѝ го здолништето.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Сѐ уште го носеше бастунот заради украс, да се дополни филцаната шапка со раб, паларијата и сивиот капут.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
На плеќите носеше нарамена раница од телешка кожа, во рацете дебел боров бастун — тукашно производство, дури и недокастрен, со неколку чатали.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во еден момент, од другата страна на Широк Сокак се појави и им доаѓаше во пресрет позната висока машка фигура со руса коса, долги руси подвиткани мустаќи, црвен кадифен фес на главата, убава едноставна облека и стилизиран бастун.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
За веѓата. За лепешката од сонот. За белиот бастун на слепецот.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Но тој не стигнал ни да зине, кога таа удрила со бастунот по масата: - Слушајте, началниче, му викнала со страшен глас, - ако не го отпуштите веднаш оној некадарник, ќе летате и вие одовде...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Чаршијата ѝ се подбиваше отпрвин, гледајќи ја прослукана, црна и подведена, со прост недоделкан бастун во раката.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ја изведував придржувајќи ја, таа одеше цупкајќи на едната нога, потпирајќи се на мене и на бастунот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Санџак-бегот ја присобра со бастунот книгата што му лежеше на миндерот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Бегот, потпирајќи се на својот бастун, смуртено го следеше.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Таа седи превиена, лицето ѝ е темна кожа, во сувата рака држи бастун.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- А, кога ќе остари, ќе види тој, нема да му помагам, нека се мачи сам со бастун во раката.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Сега, откако дедо Најдо со поттргнување на катинарот се увери дека добро заклучил, се осигури дека добро го држи бастунот и се сврте да тргне кон сретселото „Добро утро, дедо Најдо“, му рече авторот подвикнувајќи. „Или добар ден“, се коригира.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Само во зима, на студ и голомразица, бастунот ја преземаше својата основна функција, да го потпира патот, но и тогаш дедо ми не запираше, не се колебаше, туку со одмерен чекор стигаше секое пладне да го испие своето „горко, накај средно“ кафе во „Метропол“ со пријателите-пензионери, во просек петнаесет години помлади од него.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
