болскоти несв.

болскоти (несв.)

Само талка со погледот. А болскоти забот в уста.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Гледам, стои една таква дама. Наврела чорапи, заб ѝ болскоти в уста.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ad patres, ad patres Има еден коњ, скока од рид на рид и од век во век, ноќем вишти под ѕвездите на Азија, утринум гребе, раскопува, ги буди оние на чии бедра вземи сè уште болскотат нивните сјајни мечови и го раздиплува големото македонско писмо - како единствена насока на Европа кон Исток.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Се колнам, болскотеше пролетното сонце, на снегот уште појасно, уште посилно.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Од очите ѝ болскотеа искри. „Лили“, рече Тате.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Во твојот поглед забележав, како болскоти чудесна моќ...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)