брго (прил.)
Брго-брго се испрепелал над истурената вода Силјан, арно ама немаше да се натопи барем ич и си остана пак штрк.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Брго-брго мајката го клала ѓумчето со ракија до огнот да се стопли, а Неда го донесла големиот стол, та го клала да седи Силјана; му ги собула опинците и му ги измила нозете и го променила со велигденската руба.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Но штом ќе сфатеше дека станал нивни заробеник, бргу-бргу се соземаше.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Требаше само со едно око да се види и рацете бргу-бргу да ги ставите во џебовите.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Брго-брго, Силјан и тој така се обишол и се сторил штрк и пак човек.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Потоа бргу-бргу го одвлечкала во болница за да може да ја измие крвта од креветот и никогаш да не се дознае дека Дејан бил таму.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Брго царот заповеда да му однесат алишта и една кочија.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ногу е шерет, кој знае шо ќе посака, дали ќе крши лејка да се мажи толку брго!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А брго, бре измеќари, донесете од најубаите алишта да се промени зетот!
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ама не веруам толку брго и да крши глава — да се мажи ... Не ми кажа, лебати, кој е тој толку завеан шо те пратил да и киниш пинците дури овде?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ете, селото брго ќе оставе без бареден поп, та ако он биде добер, шо веруам оти ќе биде, и другите две маала не ќе има потреба да бараат други свешченици, кога ќе видат оти им врши работа и се грижи за спасение на вашите души, — заврши дедот поп Димитрија и си ја забриша потта од набрчканото чело.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Еве седнав ја, ај брго оди да си го земеш јунаството, да се обидиме, кој е појунак.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Арно ама, мене не ме очекуваа, па за секунда чувствувајќи се како натрапник кој ја узурпира „гајбата“, занишав со глава и бргу-бргу исчекорив, божем до тука треба да патувам... ете, на гости во комшилук на втори..
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Па ударал нож си остриј в земља иле' на даски, па извиквал с глас си страшен: „Брго ти, ѓаурко, наточи ми вино ројно и љутица врела, чаши стродрамници, ја да пијам, да се'опијам, с тебе ја да легнам, да прегрнам рамна става, очи да целувам, не две ношти, не три ношти, твои црни вежди...“ ***
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Мравки му поминаа по коски, се згрози, пак брго-брго легна и се покри преку глава.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Ножове удриха в земја, пушки на колена; грло кинат, гласи креват: „Брго ти, ѓаурин, сестри л' имаш, или тетки, донеси ги овде, те нас редом да ни служат, да стојат на нозе; чаши ртедом да подават, чаши с вино п'лни.“
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Ете, јас су брго дојдена од Солун. Немам ни кошулка, ни саѓиика. Co виа ѓупцките дали ќе ме сајдиса. He су работила побрго, кој знае дали ќе може да му а гледам куќата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Теливони да има човек пак толку брго не може да разбере!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
