бубачка (ж.)
Кон него веќе ројот од бубачки ита мравката тревата ја напушта црвецот кората и пчелата веќе кружи над пролетното чудо.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Итаат мравки и бубачки и црви кон својата гозба пред штурата виделина.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Ќе се преместам после во позаветно и ќе тепам бубачки.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Цврчи во главата заедно со брмчењето на бубачките околу нас.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Бубачката долго време ѝ доаѓаше и ја мачеше во сонот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Тревките, цвеќињата и бубачките тивко дишеа а од нивниот здив воздухот се полнеше со прекрасни миризби.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Сета сум овулена од студ и бубачки.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Како да ме лазат бубачки по целата снага, во полусон посебно ги чувствувам. Како да ми пливаат во крвта.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Врапчињата ги оставија стреите на селските кошари и копите со слама, каде што цела зима се тресеа од студ, и излегоа на слобода да ги бркаат бубачките и да прават меки седелца, во кои ќе ги одгледуваат своите мили рожби.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Кога ќе врвеше низ дворот, или кога ќе одеше по патот во полето на работа, ја гмечеше бесно секоја бубачка што ќе ѝ излезеше пред нозете.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Бубачката нека лази по твојата кожа.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Почнувам да ја мавам по лицето и да викам по неа – бубачки!
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Ќе ги навртат плеќите како добиците на дрвјата, и се тријат, се жулат. И сите се прават како тоа да е обично чешање од укас на некоја болва или бубачка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И пак како онаа бубачка со многу очи виде сѐ што беше околу него - облак, сив и гол полжав, се прикрадува кон високите покриви на трите нови и бели источни згради и некаква матна посребреност на далечните грбави планини, брзи гулаби, згуснати во својот лет над камените ребра на мостот, околу кој се плеткаше лута и матна вода.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
После сето она што го минавме на претходното место воопшто немавме примедби на куќава, но набрзо по вселувањето секое утро почнав да забележувам траги од тела на некои крупни бубачки по тепихот на долниот кат; случајни, како мртви глисти на улица после дожд; а кога прв пат ги здогледав, личеа на топченца волна или парченца кал од детски чевли, или, понекогаш, ако завесите се навлечени, толку потсетуваа на дамки од мастило или темни изгореници што се ужаснував, бидејќи, уште на самиот почеток, тој дебел тепих ме беше престрашил, па првата недела чекорев по него посакувајќи чевлите да ги прождерат моите боси стапала.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Не знам како е поарно да се умре: Намерно како јунак или ненамерно, како згазена бубачка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Подоцна научи за светите египетски скарабеи и за нилските крокодили, за амајлиската моќ на бубачките и саламандрите, за тоа како човекот од примитивните времиња, од бронза, злато и сребро и од скапоцни камења, моделирал слики на овие суштества за да ги носи на вратот или на глуждот, како заштитници на своето здравје и својата среќа.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Павтам и удирам по бубачките.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И не можеш да пречекориш од бубачки, од разни гадинки.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Истрчува баба ми и ми дава некоја чаша полна со бубачки.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
