будалаштина (ж.)
Тој не само што ја има усовршено својата дарба внимателно да го сослуша секого со сенешто, макар и најздодевна будалаштина туку е и неверојатно љубопитен, дури и за работи коишто за ништо не можат да му послужат.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
А капак на сѐ ми се твоите будалаштини.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Понатаму тој вели дека е „голема будалштина кога слепецот со сите сили настојува да ги води оние што гледаат“.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Што ме вовлече во ваква будалаштина?
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Помисли дека уличното осветлување сковало заговор против него; дека го следат духови на мртви животни од зоолошката градина; дека тоа што му се случува е добра фабула за басна... секакви будалаштини помисли М
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Само пристојно се насмевнав и киднав, немајќи сила да му кажам дека сиротата Македонија, поради онаа грчка будалаштина, всушност навива за Меккејн.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Кога по завршувањето на претставата, во гардеробата ќе ја праша зошто така лошо го интерпретирала ликот на Јулија, таа му се исповедала: „Вечерва прв пат во животот, ја проѕрев шупливоста, лагата, будалаштината на празната приредба...
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Пак ќе пропаднеш во твоите будалштини!...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Каква будалаштина, да не веруваш во Јас. Наивност на невиноста. Спас од неизлезот бараш.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
- Загина од будалаштина, вели, многу сакаше да види мина.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ако го оставам сам уште некое време и да го фати пак паника?... ќе направи дополнителни будалштини... ќе ја запали целата спална.. Ебате беља!...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Замолкнете со вашите спасоносни будалштини!
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Будалштини, си рече, кога се рассони. Му се измешале чуените нешта во врска со Атиџе.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Можеше само да го жали она човече, што си мислеше сега дека било попусто сето она негово чеперење по скелињата на светот, кое оној сега го презираше како будалштина од младите години, сиот оној свештен чесен труд, сиот оној свој живот, сите свои денови.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Другите будалштини дека животот е краток и верна копија на сонот ги препознавам во нејзиниот силен глас но отпосле, години потоа низ песокот на истеченото време и за да ја стиши мојата возбуда, пресметано и смерно, ептен нежно ќе рече: не би го гребнала ни со мисла твоето достоинство, сигурно.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
