булдожер (м.)
Го врзале со дебели челични сајли и го влечат булдожери, го корнат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Куќите ги уриваа со булдожери.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Во нив еден врз друг ги фрлаат убиените борци на ДАГ, а потоа булдожерите ги посипуваат и грижливо ја израмнуваат земјата.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
На едно место, суводолица го има скинато. Треба булдожер од градот да го зарамнат.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Другиот ден дојде градежна механизација - четири булдожери - и просторот за кусо време беше срамнет.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Продолжи да оди. Пенушките од брест, што беа откорнати од теренот и со булдожер беа турнати во купишта од безредие со корењата црни како јаглен кренати нагоре под чудни агли, му изгледаа стравотни и го потсетија на надуените мртви тела испечени од сонце, што ги имаше видено на северно-африканските бојни полиња.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Се корнат буки, се рутат карпи; и искри летаат в рој! булдожер рие, компресор ечи Напред и напред, младинци наши, со горди чела за нови дела, во славен поход во трудов бој!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Врвам покрај ,Баљшој театар" и гледам затнато е од војска, полиција, булдожери: го уреваат споменикот на Сталин.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
БОРИС: Да викнеме булдожер? (Пауза) Како ќе живееш ти? Не ми веруваш мене, не си веруваш себеси.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Разгранетото дрвце остана да прави сенка над раскопаната дупка, сѐ додека не дојдоа буллдожери да ја израмнат земјата од старите гробишта за нови градби.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Врз нив ги фрлија ранетите. Но нив не ги убија, туку живи заедно со убиените со булдожерите во заедничка гробница ги закопаа.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Попладнето од Лерин стигнаа булдожери и почнаа да копаат длабоки ровови во песокливата земја.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ве чекаат трактори, булдожери, комбајни, локомотиви.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Е, сега со булдожери рамниме - овој терен е најстар откако фатило да се создава Вардариште.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Тој ги знае напамет телефонските броеви на кои одговараат луѓето, кои имаат булдожери, талпи, валјаци, дробилки, камиони, и работат со нив.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
