вештачки (прид.)
Пред да стапи во партијата, брат ми требаше да замине на една сојузна младинска доброволна работна акција за изградбата на една разорена пруга во една од средишните републики во земјата, потем во изградбата на автопатот Братство-единство, којшто треба да ја поврзе земјата со Европа и Азија, па во изградбата на едно вештачко езеро во својата република, со сушење на мочуришта.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Значи делењето е вештачко и од борбата со него најнапред ќе треба да се зафати нашата нова работа во понатамошниот развиток на нашето национално самосознавање.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Мрдајќи со задникот и нејзините вештачки силиконски усни успеа да ја шармира простата раја која се навлече на неа као на турска сапуница.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Делењето е вештачки создадено од балканските државички со намера да ја делат Македонија со стекот на околностите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но тоа нешто е вештачко и како такво ќе трае ден до пладне.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во оваа статија јас ќе се потрудам да одговорам на тие и на многу други слични прашања и со тоа, според мојата сила, да ги разјаснам научните основи на националниот сепаратизам, како и да покажам на неправилноста на тие приговори што се поставуваат од неговите противници, коишто со тоа сакаат да го компромитираат него како нешто вештачко.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А ме лажат дека ќе ми донесат вештачка нога од Русија...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сите со чакнати вештачки заби и со црни очила за сонце.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Сега можам само да жалам што најчесто му повладував, не бев критична и не се обидував да го доведам на место, што се вели, и така на вештачки начин му создавав чувство на поголема вредност.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Вештачкото создавање српски интереси во Македонија беше јасно за сите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тоа име сега вештачки се поддржува во Македонија, како што и се насадува таму во најново време името Србин.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Мораше да си докаже дека животот ѝ е повеќе од концепт и некаква книжевна, вештачки конструирана атмосфера.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Ги следеше полемиките и книгите за создавањето на универзалните вештачки јазици и не веруваше во нив.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Тоа го правел по наредба на Германците, бидејќи розовото масло многу им конкурирало на германските вештачки мириси на светскиот пазар.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Се создаваше еден вид вештачки јазик врз природниот, кој не можеше долго да издржи.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Нејзините фотографии се појавуваа по весниците поврзани со зборот анархија, беше упадлива по својата неупадливост – наместо деликатните фризури на тоа време нејзината коса беше едноставно кратка, наместо фустаните со тантели, машни, вештачки цветови, и ленти, беше првата жена во Виена која носеше панталони.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Сега првата нејзина реакција беше дека тоа било жива змија, која, се разбира, си заминала, но кога подобро го разгледа отпечатокот, што таа го направила на тревникот, пак ѝ се врати утешната помисла дека тоа било вештачка змија.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Тоа е последица на наметната вештачки и артифициелни митологии родени од профитабилна лакомост и во функција на ништо.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Геноцидот е нивна навика. -Тие воспоставуваа вештачка немаштија, лишувајќи ги мирољубивите луѓе од природните наследства на земјените изобилства и Божјите дарови.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Извештаченоста е онаа чудна состојба на душата во која свеста штотуку прогледува, како што тоа го кажува Гомбрович, увидувајќи го лицемерството на својата состојба, и кое се состои во создавањето на еден вештачки двојник, во правењето еден вештачки автомат на својата сопствена суштина, што значи во понадворешнувањето на себеси како друг, со милоста на знаците.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
