вистинит (прид.)
Се разбира, и нашите двајца генерали поверувале дека би можеле да се најдат помеѓу тие среќници, но за жал немале никакви документи со кои би го докажале својот чин во руската војска, а Борис Степанович сосема разбирливо, одбил да им издаде уверение дека се генерали. Вистинита но и тажна приказна!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Повторно ми го поставувате прашањето по новите читања на книгата: дали е вистинита раскажаната историја за ликвидацијата на козите.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
За да има дословно значење, реченицата мора да изразува или вистинита или лажна елементарна пропозиција, која им доделува извесна дистрибуција на вистина или лага на елементарните пропозиции.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Геделовата теорема за некомплетноста вели дека ако се тргне од конзистентни аксиоми и ако се применуваат правилата за изведба, тогаш множеството теореми што можат да се изведат ќе биде некомплетно во смисла дека ќе останат вистинити теореми кои не се докажливи.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Ние ги правиме да бидат вистинити.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Задачата на уметникот сигурно и денес не е неа да ја премолчува туку отворено и вистинито да ја кажува.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Партиските истории можеа во извесна смисла да бидат вистинити, можеа дури да бидат и сосем вистинити.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сите овие слики можат да изгледаат убедливо вистинити, со жив впечаток за бројни замрсени детали, кои далеку го надминуваат сето она што поединецот го дозволува како постоечко во неговиот арсенал на свесно знаење.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Ни вистинит, ни лажен
Не те слуша повеќе телото.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Почна да тоне во некаква млакост, во која сите работи добиваат некоја чудна извртеност, некоја лудечка испреметканост, а пред некој негов внатрешен поглед, кој остануваше постојано да дебне и во тој полусон, кој беше исто така негов и исто онака вистинит, тој се прегрнуваше со некои двајца луѓе, што требаа да заминат, а веднаш потоа ги гледаше оние двајца како застануваат крај патеката, како дрвјата, пренатрупани со окит, од кого веѓите им беа сосема бели, а со него се прегрнуваа сега и исчезнуваа полека по снегот нагоре, едно по друго, сите тие дрвја, а тој им намавнуваше ним со рацете, со сите свои десетина раце, од кои како бели перници се стреснуваше некаков окит, а за сето време некој некаде продолжуваше да го дупчи тоа, да го пробива, се мачи постојано да го пробие, со некаква долга шилка, бела и цврста како заб, како од слонова коска, но она се надига пред таа шилка и таа ниеднаш не успева да го продупчи...
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сонував и неколку сонови што симболично означија вистинити идни ситуации што, всушност, претставува способноста за предвидување!?
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Навистина се трудам да го прикажам како вистинито она тврдење дека животот ги казнува брзите кучки слепи да раѓаат. (Но како да ги ускладам овие потврдени искуства со досегашните мои сознанија дека животот постојано ме испреварува а јас никако да го престигнам?) Роза ме чекаше во најзатскриеното ќуше на кафеаната.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тој не е во состојба да разликува што е невистина, дали е вистинита таа информација, дали во практика е објективна.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Сите признанија што се изговорени тука се вистинити.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Македонците никогаш не вршеле терор! Секогаш биле попустливи. Навидум невозможно, но вистинито!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Конкретно и јасно. Дури и вистинито.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
И ти, сега, побрза да ме испровоцираш со таа негова невистина за да провериш колку е вистинита?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Дали се вистинити, или само подоцна измислени приказните дека тој во неа е погребан?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Но таман ќе заклучите дека е лажно кога од некаде пак ви доаѓа идејата дека тврдењево мора да е вистинито. Пробајте и ќе се уверите!
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Се разбира, времето ги изведе на виделина сите лажни но и вистинитите претпоставки.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
