внатре (прил.)
Внатре имаше шест телефони во еден ред.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Парата драстично го менува човекот но не го менува табиетот на волкот нешто малодушно те оддава од внатре да покаже дека си ѓубре од човек
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Внатре ни глушец не може да живее.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Оти пајакот најчесто лежи во точката среде што ја викаме и што најмалку се гледа оти средето е скриено внатре и затоа среде се вика; лежи таму создателот, примирен, смирен, кроток, како Бог за кој времето не значи ништо и гледа, демне, слуша, секое треперење на струните на својата вселена, на нишките од мрежата ги слуша, ја слуша музиката нивна семирска!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Лебот е насушен, народот загушен од сите страни со грабливци опкружен внатре со јуди во партиска битка европска курва за јајца не стиска
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Но кога видел дека внатре нема ништо што да е вредно, од злато или од сребро, се налутил и го џитнал низ прозорецот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Поодиле внатре како кај нас и дошле до едно место од кај што започнувале да се делат штрковите по вилаетите.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Стиска со очните капаци на очите и го грчи лицето од болот и тагата што му иде од внатре.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Жените тогаш се собирале пред куќата на мајка му, влегувале внатре и молчејќи ја жалеле; тоа станувало оние денови, кога ќе се расчуело дека го носат врзан. Било заради кражба.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Во еден од моите часови на безгрижност, или поточно, сега и тука, слушајќи ги звуците зад аголот, и чекорејќи по асфалтирани насмевки се нурнав низ празнините внатре во чашата.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Внатре е тесно и за извалканата светлина што останала од некое ланско стемнување.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Никогаш порано не бев ѕирнал внатре и затоа решив да појдам со него.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Покажуваме на вратата од зградата и велиме дека сакаме да влеземе внатре.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Прво, морав да се обидам да се контролирам при испуштањето гасови поради тоа што не сакав да ги разбудам роднините и да ги потсетам сите дека им се оди во тоалет, а уште помалку сакав да ги слушам скоро нечујните чекори на тетка ми како патролираат пред вратата и чекаат да влезат внатре за да ги исчистат моите гомненици од нејзината шолја.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Сѐ се случуваше внатре во стаклен тег за хартија, но површината на стаклото беше куполата на небото, а во куполата сѐ беше облеано од јасна мека светлина низ која погледот допираше до бескрајни далечини.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Внатре владее пролетна топлина која се одржува со гасни печки.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Внатре по клупите и наземи лежеше багажот нафрлен без ред.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Мажите, што го носеа мртовецот, се менуваа постојано, а тој, Змејко, со торбичката со читанката и со таблицата преку рамо ги притискаше со раката кондилите и моливите да не тропкаат внатре и мислеше на тагата, мислеше на жалоста, ја носеше врзана во еден цврст јазел во грлото, го раскинуваше и него и му го сопенаше здивот, но мислеше како ли расчешнува таа кога оној, што го носат мажите, е твојот татко, да е скраја и далеку.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ја задржа пред вратата и утринската свежина, да не се вовре внатре и предвреме да му ги разбуди гостите.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
А внатре само едно голо и празно душеме. Чавкарница...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
