вошка ж.
вошкар м.

вошка (ж.)

Не отскривај ја главата да не ти настинат вошките!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тешко беше со вошките да се излезе на крај.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
И после им кажувам и за вошките наши.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Нозете ни беа тешки и одвај ги влечкавме, од глава до петици бевме полни со вошки.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
И јас уште повеќе му ја пребарувам главата: не сакам да го делам со вошките.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Селанчето од Бесвина со вошки и врзопче во раката повеќе не се восхитуваше на големиот град.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тогаш во Пионерскиот дом почнавме да се подготвуваме за Првомајската парада и веќе знаевме дека не е убаво да се лаже ни за први април оти тој што лаже и краде и цел живот ќе има вошки и ќе носи ѕиври.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Дури одоздола, од петиците до темето ќе ми помине и јас ќе се приберам кај децата. А којзнае дали вошките не ни ја донесоа таа палена болест. 79
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Секој пукот е една убиена вошка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Осум години обичен прост војник. никогаш ненајаден и секогаш хранител на вошки.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Не ми е баш мило да лежам во вошките. Што можам јас?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Најверојатно ќе ја напуштев гимназијата ако се случеше вошката што ја фати Нанчо да се прошеташе по кафената боја на костумот и да ја посочеше некој со прст. За среќа, ја улови Нанчо. Сполај му барем за тоа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Поради вошката стигнав во последната клупа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
И да им се врзува јажица, вели, да се калемат, и да се требат од вошки и од седела со јајца на гасеници...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ми излегуваат дивите лица на тифусарите: си ги јадат вошките од главата, си ги крцкаат меѓу забите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе држи некој говор, а гледаш вошка му слегла на образот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се рече дека од таа прашина и вошките и гнидите ќе пцовисаат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Вошки беа полни сите покривки и облеки, со денови спиеја скриени.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Првин ни ги пришија вошките, ама никој не зборува за тоа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
По ручекот ги вадиме фанелите, кошулите и ги држиме на врвот од огнот — ги гориме вошките.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Повеќе