вресне (св.)
И како што паѓам вреснувам и тоа пак ме разбудува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нема ништо да се пресени. Само некоја сојка ќе вресне и ќе го смени дрвото.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Како што се чу силниот пукот така бате Јоле вресна како нож под вратот некој да му ставил.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
„Кажи ги еднаш тие околности“, нестрпливо и вреснав во слушалката, но не за да ја исплашам туку за да ѝ помогнам, но таа изгледа воопшто не беше подготвена да слуша.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Од ужас и возбуда вселената вреснала: “Барајте помош од старо и младо, Без небесен фенер Ќе остане градот .
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Ете тогаш тој и вресна - дословно паметам: почекајте, ќе се вратам и двајцата ќе ве дотепам!
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Вреснав и овојпат ја грабнав и со двете раце силно ја фрлив накај ѕидот.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Пукна целиот побелувајќи и се чу страотен тресок. Косата ми се наежи. Вреснав.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Сакам да вреснам од страв и преплашеност, но глас не можам да пуштам.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Го гледаш, само спие како рудо јагне, ни да писне ни да вресне, јагненце, жими Ристос!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Но сакав да вреснам со својата циничност верувајќи дека цинизмот и духовитоста им е својствена само на интелигентните луѓе.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Во грлата од децата како да експлодира нешто: вреснаа. Но веднаш онемеа.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Како што чуварот ме здогледа така истовремено вресна и прсна да бега по ходниците викајќи: - Вампир! Вампир во Парламентот! Ај анасана!
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
На старата и крупна жена ѝ дојде да вресне на сиот глас Ова не е на арно! си помисли, и празната врата и снагата на Костадин пак се направија во неа и ѝ ја сопнаа мислата, ја запреа да се претвори во глас.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Обајцата вреснаа. Обајцата потскокнаа.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Понекогаш, така легнат, ми ги зарива забите во ногата. Доволно болно за да вриснам.
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Отворајќи ги очите (можеби веќе врескаше) виде дека се раздвоиле. Сега навистина вресна.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Одеднаш Славче туку ја фати... за месиште. Модната вресна, а Славче доби две-три од кавалерот.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Кога волкот се скри меѓу стеблата надолу, тоа го натера дури и да вресне од некаква топла, раздразнета ситост, што го исполни сиот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Се случи вака: јас, за да се покажам подобар од Земанек (иако првпат седнував на мотоцикл), одеднаш притиснав на гаста, и веќе следниот миг предното тркало на мотоциклот се крена во воздух; газдата вресна, скокна, се исплаши, но ништо не се случи: јас продолжив да возам само на задното тркало без никаков проблем, и така возев неколку минути, на рамниот дел од патеката, напред и назад!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
