галениче (ср.)
- Кој ќе се тепа со мене, а? Ајдете, мамини галеничиња! Јас чекам.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Читам и осознавам дека се јавиле театарски рампалии кои сакаат да стават точка на доминацијата на театарските галеничиња на државата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Во својата средина, на улиците, в училиште вие се среќавате со такви галеничиња.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Зошто сме толку вљубени во нашите галеничиња, што често постапуваме на начин кој е спротивен на нивната добродетел - на пример, облекувајќи ги кучињата и мачките?
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Седми и осми клас веќе не постојат. Се откажале мајчините галеничиња од српски, француски, алгебра, историја.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Тики: Можам да ти кажам дека токму тие две влакнести бонбончиња се најсаканите галеничиња на Зомби.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Мене ми е многу мило дека сум бабин убав, бабино сонце, машко на баба - и кутре, и пиле, и маче, и зајаче, и билбилче и сѐ можно и неможно - ама ми пречи дека премногу се грижи за мене и тие милосливи зборови ми ги кажува и пред другарите, па Љупчо, водачот на нашата група, ми се потсмева - бабино галениче.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Агентот го фати накадреното галениче за рака и го поведе со себе кон улицата.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Добро, де, - помирливо рече Мечка, - што знаат овие мамини галеничиња што е тоа Дом?
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Тие закони првенствено се однесувале на домашните животни како стоката, и требало доста време пред домашните галеничиња, како кучињата и мачките, да бидат признаени за лична сопственост со тоа да стекнат правна заштита.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
