галерија (ж.)
Само иронии можам да претставувам, да шлакам по платното, тоа заслужуваат овие неранимајковци – со возбуда во гласот додаде. –Во трите галерии пројдов!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Но тоа исто така значи дека не постојат галериски отварања за перформансите на светецот.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
На ѕидовите имаше цела галерија слики и постери.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во внатрешноста на македонските планини се сместени голем број јами богати природни галерии.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Овие археолошки антиквитети се препродавани на аукциите, заштитени од вооружени чувари во подрумските галерии или во палатите на богатите колекционери.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Имаше многу љубопитни луѓе како мене, на галеријата.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Портирот ме запиша во книгата и се упатив на галеријата, од каде се укажа многу чудна глетка.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Како на пазариштата Од галеријата мошне убаво можев да видам што станува долу.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Само така смислата на животот спакувана во една мала стиховна галерија, остава оригинален ракопис на една жена чија доза на топла хуманост нѐ води кон разбирањето на некои човечки категории.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
И тука настанала кавга затоа што тие истите тогаш се појавиле со електричен шпорет, а сега мојата пријателка ги „обива“ галериите низ градот барајќи соодветна уметничка слика.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ако одите во земја во која нема галерии, нема музеи, ви советуваме да си обезбедите телохранител зашто местото ќе биде прилично диво.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Галериите кои се наменети за постојани колекции и оние за периодични поставки, се сместени во одвоени кубусни простории; секоја со свој атриум.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Секоја недела одеа на миса. Го слушаа хорот, качени на галеријата, ги впиваа проповедите и убавата енергија што владееше помеѓу верниците.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Од терасата на хотелот „Дуна“ се восхитував од убавините на тврдината на аласите и на Кралскиот дворец, во кој е сместена националната Уметничка галерија на Унгарија, уживав во ладните пијачки и, навикнат на секој чекор во Будимпешта да гледам убав, млад свет, не ме зарадува глетката на терасата која, буквално, беше окупирана од старици, облечени во шарени алишта, та дури смешни, и помислив - остарела Будимпешта.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Оваа концепција им дозволува не само да го прекријат со валенкис воениот авион, осмислувајќи го на тој начин, придавајќи му дополнителна димензија, туку им дозволува и да го „спуштат“ во позната и призната галерија.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Македонија веднаш даде согласност за поддршка на Глобализацијата и спроведување на капитал- систем, при тоа сочувувајќи ги сите свои национални обележја, уште повеке од тоа успеа да ги истакне и покаже сите национални културни способности, докажувајки му на светот дека уметноста, црквите, природните галерии кои подзедно ја украсуваат, пештерите кои се своевидна атракција според староста и божјата дарба- сето тоа нема цена што некој може да ја плати!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Низ романот дефилира и галерија препознатливи ликови на интелектуалци од Македонија, од двете парадигми (конфесионални), но и галерија ликови од јужнословенските и балканските интелектуални средини, кои на овој или на оној начин учествувале во балканското вавилонско прашање.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
За еден феудален аристократ како и за еден Менхетенски критичар на уметноста „автентично” значи „редок оригинал”: роба продавана од галериските трговци и монополизирана од сопствениците.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Движејќи се низ многу мисловни одредници надополнети со јазикот на комуникологијата, пред нас испливува топол свет од знаковни галерии и одредници.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
„Кога ќе видат пари за нив е сеедно дали е на улица, во галерија или им е наменет на бездомници, кога ќе видат илјада толари си помислуваат ‘Пиво’ и ги земаат.“
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
