генерал (м.)
Е, сега, не знам, вели, дали генералот знаеше дека нѐ лаже или и него го излажале.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го позна по гласот. - Врне ли? - Да, господине генерале, роси.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Генералот се поздрави со командантот и го праша сѐ додека му ја држеше раката: - До границата колку е далеку?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Се разбира, и нашите двајца генерали поверувале дека би можеле да се најдат помеѓу тие среќници, но за жал немале никакви документи со кои би го докажале својот чин во руската војска, а Борис Степанович сосема разбирливо, одбил да им издаде уверение дека се генерали. Вистинита но и тажна приказна!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Тогаш му реков: „Е, во таков случај веројатно оној поставен со рубли генералски шинел ќе мораш ти да го носиш. Но без постава.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Првпат сме виделе македонски генерал со широки еполети на рамената и со црвена чоја на поработ од ногавиците.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но она големо мажиште од генерал ги избриша само за неколку недели сите нејзини застарени сфаќања и предрасуди.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Затоа не сакаме да гниеме, да ги браниме избеганите генералски никаквеци. Говореа, беа селани.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Јас сум... - Генерал Кикицас. Јас ве познавам, генерале... Од офицерската школа.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Се појави еден генерал. Се појави како да не се појави.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Година, година и пол се појавуваше на нивните трибини и зборуваше за нужните промени што општеството мора да ги направи, така што за почеток ќе мора да се одржат фер избори и генералот Стојан да замине од власта.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
А бидејќи такво нешто не се случило Рајна и понатаму продолжила да ја посетува својата симпатија Генералот во неговиот дуќан за сода вода и да ги игра и пред него сите оние игри со кои ги збудалуваше мажите.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
За партизанскиот генерал не беше доволен еден куршум...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Изгледа тогаш Трајчеица сѐ уште не беше зацапана во генералот, или уште беше загрижена за чистотата на своето име во идната живеачка како вдовица, па не сакаше да дава поводи за озборувања и други какви било приказни.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Затоа и ми беше пријатен тој негов Русин, тој генерал, кој никогаш не нѐ посети иако татко ти постојано најавуваше дека сигурно ќе го доведе на оној негов боршч што го спомнуваше толку често, па јас напати и мирисот му го сеќавав.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
- Има ли подобро од тоа да си еднаков на пример со еден генерал?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Но Македонците во Бугарија го убедија бугарското население во правината на нивната програма за полно одделување на интересите на Македонија од интересите на Бугарија, ја покажаа политиката на владата, на кнезот и на „генералскиот комитет” или Комитетот на Цончев-Михајловски102 како егоистичка и добија во Бугарија поголема власт над „генералскиот комитет” и над владината политика по македонското прашање.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Командниот состав, борци очеличени во времето на италијанската и германската окупација, некои со завршени подофицерски школи, други само со основно или гимназиско образование, ги водеа своите одреди против полковници и генерали.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Поврзи ме уште еднаш со 18-та бригада. - На линија 18-та бригада, генерале.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Дваесет години подоцна австрискиот војсководец генерал Пиколомини во писмото упатено до својот цар нагласува дека тврдината е ѕидана на стар начин, сега наполно без одбрана и вода, без простор за коњаница.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
