генитив м.

генитив (м.)

Ова може, превртено или реципрочно, да се каже за секој идентитет и секоја идентификација: нема однос кон себе и поистоветување на себеси, без култура, но мојата култура како култура на другиот, култура со двоен генитив и разлика во себе.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
На пр., Πλάτων (Plátōn) – Платон, Παρμένων (Parménōn) – Пармéнон или Пáрменон, Σόλων (Sólōn) – Солон, Τρίτων (Trítōn) – Тритон, Αὐλών (Aulṓn) – Аулóн.
„Правопис на македонскиот јазик“ од Институт за македонски јазик „Крсте Мисирков“ – Скопје (2017)
Граматиката на двојниот генитив исто така укажува дека една култура никогаш нема само едно потекло.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)