гласник м.

гласник (м.)

Подолу потписнициве велат: „Поради жалните резултати од таквото разделување на христијанското население во Македонија на разни групи непријателски настроени едни спрема други, ние уште пред издавањето на весникот „Балкански гласник“ се обидовме во вид на литературен клуб да основеме кружок што би имал за цел да ја обедини македонската интелигенција во Србија во едно цело, без разлика на убедувањата, и кој би се грижел за создавање единство на мислите сред македонското население.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Издавањето на овој весник не можеше да им се бендиса на српските шовинисти, затоа српските весници подигнаа шум против издавањето на „Балкански гласник” обвинувајќи го неговиот редактор за сочувство на македонските комитети, како резултат на кое тој беше протеран од Србија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тие Македонци и им дадоа израз на своите убедувања за македонското прашање со издавањето на весникот „Балкански гласник” во Белград во 1902 год.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Пратија гласници до нас: предајте се и веднаш слезете, кучкини синови, имате ултиматум од шест часа, потоа веднаш ќе отвориме оган со пушки, со митралези, со топови, за вас, копилиња, ќе бидат сосема доволни. Некој валкан Јуда, значи, сепак нѐ предал.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се надеваме дека намалената зачестеност делумно ќе ја компензираме преку зголемениот број на страници и преку понатамошното издигнување на квалитетот (во секоја можна смисла) на овој гласник „за ширење децентралистичка култура”.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Шибан со трња и гранки на ноќта, со обеспокоено срце од вино, белецот со опаш на виножитен лак се нашол во логорот на Турците помеѓу огнови и шатори, сам и долговрат, наеднаш и самиот изненаден од живите сенки на војниците и сепак - горд божји гласник.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кузман ги запре со глава: им влеа тој храброст и веднашка гласник ни прати — в борба не викаше.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Гласници, јавнати на коњи, трчаат на сите страни и со вик и камшик, кажуваат и покажуваат на каде да се оди.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Го избраа за гласник токму поради досетливоста и ладнокрвноста.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Ко гласник на несреќата при неа Толе влезе, леејќи солзи како дожд.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
На плоштадот на револуцијата во Москва гладта доаѓа катаден кога е ручек време доаѓа како на волшебно килимче на лепче намачкано со маст и црвен пипер доаѓа и се клешти како гласник на светските промени се клешти и како седмоглав аждер го задева Свети Ѓорѓија.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Им пристапија гласници на сите бегови што не беа во Прилеп и Скопје, на тие што беа тука усно им го соопштија денот на тргањето уште пред цел месец и сите се зафатија здраво на работа, бидејќи така им пиша самиот калиф Сулејман.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Пред очите наши, затрепкани в уплав, тој беше демон што сечеше тела; на одмазда гласник да казнува секогаш решен насилни, пљачкашки дела.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Зборовите се најупорни гласници, а гласовите на мртвите воини се најтажните гласови од сите што ни пристигнувале".
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Верните читатели на медицинскиот гласник почнаа по горите, ливадите, ридовите да ги откриваат дотогаш непознатите лековити билки.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
119. Весникот „Балкански гласник” излезе само во 8 броја (7.7-25.8 1902) како орган на Македонскиот клуб во Белград.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Очите му се искривија и пашата просаска, не слушајќи го веќе и не чекајќи да заврши гласникот: - Сиктер!...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Да, без обележја и гласници, времето е глуво.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ѕвездите мои трчаат по мене во темнината Тие безочни дрски бесрамни животинки Што се умилкуваат додека Касаат и додека поганат наоколу Вреват: ние сме гласници на мајките и на татковците Врескаат: ние сме црешови цветови Од градината на твоите мртви сестри Клај нѐ на јазикот ако не веруваш Пробај ја нашата треперлива белина ако не веруваш И лудо се смеат ѕвездите мои Што трчаат по мене во темнината И кинат кинат од моите меса Од мојот здив од мојата возбуда „Како ме пронаоѓаат?“
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
- Утринава низ селото помина, како веда помина еден царски гласник. Коњот сиот пења!
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Повеќе