горница ж.

горница (ж.)

Така, неутешен, го оставив човекот седнат на коренот од горницата порасната на овој присоен припек каде што живеат само уште гуштери и лути змии.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Така мајка ми правеше и со дуњите, со јаболката, со дивјачките, со дренките и со горниците.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Стар гавран закреска од врвот на крушата горница: - Твојот Жера Жерав може да им биде играчка на моите гавранчиња.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- И имавме секакви круши: и оскоруши и горници и кајкушки и туѓинки и јакачки и кантарки, црвеникави, што гнијат само зиме. А пакмез...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Калемев туѓи горници, окапував туѓа пченка.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Крвта на преварените сливи, или плодови на крушите горници, или никаквото грозје на овој крај, таа и слатка и погубна тајна на бладања и обиди да се надрасне човековата безначајност, ги ослободувала од внатрешни окови.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Оттука до првото маало на малото село, секое патче се губи во неплодна скрка и полусуви горници.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Впрочем мајките и бабите за нас децата секогаш имаа уште по нешто што беше само за нас: дивјачки, горници, грозје, туршија а и јаболче понекогаш. Убаво беше.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
ВРАТЕН ДОЛГ Плодовите на осамена круша горница помеѓу две грпки на невисок рид сторија да не се чуствувам веќе гладен.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Таа беше често отворена и за емигрантите од нашите краишта кои пребегнале преку ѓаволски затворената горница во почетоците на сталинистичките времиња, со намера да заминат во далечните Америка, дури и Австралија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Горница. И од горницата, коренот што пороите го соголеле, седи некој стар, престар човек.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Тргна и запеа: Не седи, Џемо, слободен, ајде, Под таа круша горница, Џемо, Крај таа река Ситница, На таа нива орница.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)