графит м.
графити само мн.

графит (м.)

„Ух, бре да даде Господ да прегориш, кај мене во сокачето нозе ќе искршиш по темница, жива сијалица не свети, а овде нема никој, мислиш поради графитот е поставено осветлувањето.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Графит на главната пошта во Сараево, 1992 Во литературата за границите често се прави дистинкција меѓу „природни“ и „неприродни“ граници, поврзани со географските конфигурации.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
- И не можам без тебе Обичен графит, ама го видов и ми стои во главата.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)