грепка (несв.)
Со неговите заби на нејзината брадавица и топлите усни околу неа, брадата и мустаќите што ја грепкаа по дојката која одеднаш ѝ се чинеше набрекната во неговата дланка, таа се заниша наназад, но тој ја задржа со другата рака.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Ги пуштиле добиците да грепкаат, да поштат прегорена трева покрај реката и се заиграле...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
За среќа и не е некој голем бељаџија; једино што ноќе грепка по чатијата и се шуња у двор.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Но, „Маргина“ фура понатаму („Човековиот живот е само низа фусноти по маргините на еден огромен, неосознатлив ракопис“). Грепкањата на нашите скрибомански канџички можеби само ќе ги слушнете, бидејќи го немате оној бетмен- поглед што ги пробива „централните“ опни.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
