двокрилен (прид.)
Куќата што ја изнајмивме беше двокрилна со долга авлија и со големи истурени чардаци, од кои убаво се гледаше Езерото и реката.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Во дното двокрилна врата и два прозорци, низ кои се гледа дворот сиот во зеленило.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Потоа се протна низ подотворената пола на портата, ја испешачи патеката до влезниот и се најде на терасата пред двокрилната дрвена врата на која беше одвај распознатлива некогашната сина боја на која некрологот поставен и тука делуваше како новина на куќата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Го потераа бикот во кланицата. Одвнатре ја запнаа со греда тешката двокрилна врата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Просто му ги прободе очите некрологот залепен на десниот столб од двокрилната широка железна порта, под бројот што расклатено висеше само на уште една шајка.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Насреде, за излегување на балконот, двокрилна врата со стакла.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
А најмногу викаше „Не сакам“ кога се затвори зад црниот пајтон големата двокрилна врата од неизделкани дрва и испреплетена со бодлива жица.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Назад десно, двокрилна врата, а лево соба подигната во која се влегува по неколку скали.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Лежи во сопствената соба: двокрилен прозорец со бели пластични ролетни, со бела мрежеста завеса и сета таа белина пропушта мека млечна светлина; под прозорецот работна маса - од татко му - столот е од татко му.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
И тоа токму широкиот двокрилен прозорец од одајчето што гледаше кон улицата, и преку улицата, во дворот на спротивната куќа каде што никој не живееше.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)