динамитен (прид.)
Гемиџиите сметале дека ослободувањето на Македонија можело да се постигне само со шумни дела, со динамитни напади врз претпријатијата во кои бил вложен западен капитал, какви што биле банките, железниците и друго.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Во долгогодишниот подготвителен период за востание, кој бил исполнет со чести судири со органите на власта, Македонската револуционерна организација не се служела со динамитни атентати и диверзии по градовите или по сообраќајните комуникации.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Како што спомнавме, динамитните бомби што гемиџиите ги фрлале по кафеаните биле направени со долг фитил, за да им се даде можност на гостите благовремено да го напуштат локалот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Значи, освен учеството во копањето на каналот, Георги Богданов не признавал дека зел активно учество во динамитните напади низ градот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
На солунската станица имало силна полиција, биле присутни сите солунски конзули и високи државни службеници, а веднаш до нив и неколку гемиџии со динамитни бомби во џебовите.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Основна причина што Орце, Коста, Мечето, Илија и Владо инсистирале да се гине по секоја цена била таа што тие сметале дека со својата смрт ќе ја афирмираат повеќе борбата за слобода на својата татковина отколку што тоа би го направиле со уривањето на згради и фрлањето на динамитни бомби по солунските улици и убивањето на непријателски војници.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Бидејќи поради строго конспиративната дејност на атентаторите сведоци тешко можело да се најдат, такви признанија за меѓусебните врски и конкретни динамитни акции се добивале од самите гемиџии.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Како што видовме, жртвите од динамитните атентати биле малубројни, но затоа жртвите од турските масакри биле доста бројни, иако, рековме, тие не можат да се споредат со ерменските.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Прогласувајќи го целото население за морално одговорно за динамитната акција, тие масовно го праќале во краевите од каде што тоа во минатото било преселено во Солун.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
