директор (м.)
„Што станало со мачката на директорот?“ ги праша не очекувајќи чудо - чудата лазеа околу него со жилавост на пиреј и троскот.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Не можеше да добие диплома, да матурира; на разговорот со директорот беше дрзок, и на овој му попуштија нервите, оти во есејот Лудвик беше направил некои неумесни асоцијации и за него, и за неверството на неговата прва жена.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Односот на директорите по ова прашање е веќе виден.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
А на крај може да падне некој паушал како хонорар, ако директорот позитивно ти ја оцени работата.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Секретарка на директорот на фабриката за машински делови!
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Директорот на циркусот го раскина договорот со мене.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Многу ми го фалат бабо курвичето твое курвичето твое бабо ептен малолетно целиот град бабо слушам бил со него со твоето курвиче бабо малолетно Ај што е малолетно не е толку штетно курвичето било бабо куриозитетно паметно ти било бабо и премногу спретно директори и господа ги служело дискретно Ајде дали знаеш бабо кого чуваш в куќа техничарче право бабо била твојта внука од куќа во куќа бабо внука ти е блудна по неколку абортуса и еве пак е трудна
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Директорот на нашиот театар и не помислуваше да му одговори задржувајќи ја истата насмевка – клише.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Најпрвин беше замислила еден сосема класичен и глупав почеток: директорот на училиштето да им се обрати на учениците и родителите со свој говор (сите знаевме дека тоа е неверојатна глупост, оти Фисот не знаеше да срочи повеќе од два збора на хартија, и тоа под услов да бидат напишани во два различни реда; тој имаше страст за решавање крстозбори и анаграми и сите имавме впечаток дека допрва ги учи зборовите како средство за изразување).
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Директорот го погледна пак и се смршти...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Таа му била секретарка или кој знае што лајно таму во Охрид на директорот на некоја фабрика за машински делови. Ама знаеш каква џадија... И сега косата ми станува...
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Во врска со висината на казните следеше нивно намалување и тоа кај сите засегнати страни: работодавачот, директорот, односно одговорното лице и работникот задолжен за водењето на евиденциите.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Приредбата се изведе со голем успех. Најпрвин говореше директорот, за големите успеси на училиштето откако тој стапил на таа функција.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Дури ниту мама не сакав да ја погледнам, кога ме замоли пред директорот и пред моите наставници да бидам пристоен.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Односот на обајцата директори кон работниците станува дрзок, а во комуникацијата почнуваат да преовладуваат заканите, уцените и притисоците.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Наоѓаше другарче од средно, комшија од маалата или братучед на баџанакот кој е високо поставен во партијата која има победено на изборите. – Алек, ич не се изненадив кога ми рече дека тој ќе биде директор на секретаријатот.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Се собраа пред манастирот. Директорката и одделенските раководители се поздравија со монахот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Работните услови во Медицинскиот центар беа добри и немаше проблеми – сѐ до доаѓањето на новиот директор, пролетта 1994.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
На неодамнешната промоција на програмата на Скопскиот летен фестивал во фоајето на Македонскиот народен театар, познат македонски актер, се обиде на една средовечна директорка на библиотека да ѝ ја објасни специфичната позиција на актерите во уметничкиот свет.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Од страна на директорот се случува дури и класично демонстрирање на насилство.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
