дијалог (м.)
6) Напишете дијалог во кој двете личности имаат некоја тајна. Не откривајте ја тајната, дозволете читателот да ја насети.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
И така земјата и езерото, брегот и брановите го продолжуваат вечниот дијалог на кој се надоврзуваат гласовите на поетите, довикувајќи ја вечноста, во животот, бргу носен од брановите на минливоста.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Писателката со внимание ги слушаше монолозите и дијалозите од нејзиното творештво.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Остана сосем сам, милји оддалечен од неговиот искрен и лојален пријател за кого мислеше дека во последно време беше единствениот способен за здраворазумен дијалог.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Тие брзо и лесно се вратија на својот вообичаен дијалог на интелектуалци во медитативна фаза и чија преокупација, во овие времиња кога радикалните идеи заживуваа и се ширеа по светот како троскот, загрозувајќи го спокојството на целиот свет, расправаа надолго и нашироко за тоа што би можело да се стори кога би се сторило.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Оттаму, дијалогот почнуваше да ни личи на панаѓурските теглења јажиња во коишто победуваше секогаш оној од едната страна на линијата, а самата кулминација неодоливо потсетуваше на еднострана сексуална катарза.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Љубовта е комплементарна енергија и активен дијалог.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Целта на вежбата: да им се даде индивидуален начин на говор на двата карактера и да се создаде замрсен дијалог врз основа на чувствата кои не се директно изразени.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Сиот дијалог со бруцошката што зборуваме најмногу со своите очи, а која сега завршуваше фармација, го тинкаше нивниот син а уште носеше и второ дете во својата утроба, веќе одамна беше завршен, и тоа на најсреќен можен начин; и сега Миха бараше нови соговорници, по истиот навик и по истата потреба како што секоја изутрина кога одеше на работа од дома си земаше бурек за појадок, една четвртинка во една а друга четвртинка во друга бурекџилница, зашто му беше срам одеднаш да побара половина пита - толку млад, симпатичен и непорочен, иако веќе не само лекар туку и доктор.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Постојат, демократи, други времиња и обичаи
има вистини кои не се кажуваат во дијалог
на гозба и оргија, при муслини и мириси
од етерични масла и прележани вина
има вистини кои не се питки и питоми
вистини сами од себе кои вреват
вистини за преврат
за народ, аристократи
и пците веќе знаат
и глувците осеќаат!
__
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Ова не го потпомага дијалогот кој е потребен за технологијата да стане проблем со кој ќе се бават нашите луѓе, ќе се зафатат со него на еден рефлексивен филозофски начин.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Овој јазик многу моќно ги координира телесните состојби на учесниците во дијалогот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Овој јазик е корисен во обезбедување на храна, живеалиште и општествена позиција, но ги жртвува можностите за координирање на физичките состојби меѓу учесниците во дијалогот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Се обидував во отсутниот дијалог со Татко над ракописот на неговата Историја на Балканот низ падовите на империите, да сведочам за потрагата која ќе ја наполнеше неговата тишина, празнините во ракописот. Потрага која не престанува.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Некаде подзастануваш нешто да купиш, некаде просто зјапаш и слушаш испомешани дијалози, викања до небото, се втопуваш во средината, која толку многу внесува, та не чувствуваш дека си станал дел од неа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Дијалог со културата и цивилизацијата е потребен пред сѐ, со цел да се унапреди човековата спремност, неговата способност и самодоверба, заради креирање на неизвесноста на сопствената иднина со интерактивна комуникација, осигурување на раст и креирање на културно- цивилизациски развој! Решението на загатката е токму ова!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
1. Терапевтот ги следи телесните знаци меѓу учесниците во терапијата, за да види колку брзо дијалогот се движи кон нови или застрашувачки теми.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тивко отсликување на животот на Вероника се крие во овие интимни дијалози, мудроста, вистината, нивната испреплетеност, контрадикторност, начинот на кој тие влијаат се носечки двигател во инспирацијата и креацијата која левитира низ нејзините стихови.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Беше интригантно мистериозна и водеше делумно интимни дијалози.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Всушност вистинскиот дијалог можев само да го наслутувам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
