донде (прил.)
Како да е одовде донде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А таму, некаде, топовите само маваат, бувтаат. Ги слушаме како дондека. И земјата се цепи и се одѕива.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Искачуваме едно ритче, а зад него има друго. А врвот Горница, мислиш е дондека.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А одењето не е дондека. Оди, оди чиниме, па подзапри.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Вели: - „Жална мајка и на мртво дете се радува“ , велеше Лазор Ночески и му кажавме на босот: вака и вака: О л ’рајт штом е така - одете, ми вели, оти многу не сакаше дека не му забушававме, ама патот не е одовде донде, преку широка вода оди патот, ни вели,
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Е, мое е да прашам, велам, а твое - да ми кажеш. Ама Битола не е донде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
