достигне (св.)
Ни еден српски воспитаник, особено ако тој има живеано во Србија, не само што не им верува на Србите дека тој е Србин, туку и ги мрази за нивниот шовинизам и ги лаже за да си ја достигне само целта, да добие образование.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тој го достигна идеалот на арогантните моќници: да биде неомилен, а несменлив.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Тешкотиите за достигањето на народните идеали служат само како школа во која се закрепнува народиот дух и се готви за уште поголема борба.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
За да се достигне таа цел ние треба да се одделиме од другите балкански народи и самостојно и критички да погледнеме на самите себе и на нашите интереси, како и на балканските народи и нивните интереси.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тоа се првенствено врвните достигања во техонолгијата и техниката на индустриското производство.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
А тоа не можеше да го направи зашто не можеше да достигне.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Србите не ја достигнаа крајната граница на нивните стремежи, но достигнаа таква граница од којашто вистина не може да се оди понатаму, но којашто може да ги успокои поумерените елементи во српското општество и народ.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
За да се достигне таа цел требало да се состави одделно друштво од лица за кои изучувањето на Македонија во етнографски, географски и историски однос има првостепено значење; а такви лица сме ние Македонците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во тоа време, кога Србите од кралот и министрите до последниот српски амал се националисти и наоѓаат за нужно сите да се сплотат во едно за да ги достигнат со општи сили народните идеали, Бугарите се цепат на социјалисти и секакви други – исти, кои најмалку сакаат да ја оправдаат пословицата дека соединувањето ја прави силата. – Туку сето тоа е резултат на политичката зрелост на народот: Србите во текот на цел век ги изработуваат националните идеали и ги изучуваат националните интереси, а пак Бугарите го прават тоа само во 1/4 век.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Таа цел се достигнуваше едно со најавување историски и други права и сообразувања, а друго и главно, со инакво поставување на прашањето за народноста на Македонските Словени.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Феудалниот поредок во негово време го достигнал највисокиот развој.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Дали покажуваат оти движењето ја достигна својата цел?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во негово време Србија го достигнала својот најголем подем во однос на освојувањето на нови територии.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Глупавоста беше исто толку неопходна, колку и интелигенцијата и исто толку тешко да се достигне.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Со нашата сегашна национална преродба ние им се спротивставуваме на другите православни Словени, како што се спротивставивме и понапред: тогаш бевме први во духовната преродба што кај нас беше бавна, а кај нив брза, сега наопаку: тогаш тие нас сакаа да нѐ достигнат и работеа со извесна тенденција и брзина, сега наопаку.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Пропагандите најпосле само можат да ја достигнат својата крајна цел – дележот, коешто не го сакаат и оние што се против националниот сепаратизам.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Борбата со трите балкански држави не им противречи на нашите интереси, кои се достигаат и со револуција и со еволуција2, или постепено развивање на нашиот народ во морално-религиозен правец.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Човековото општество достигна точка на пресврт со делувањето на дигиталните програми на еволуција, точка во која следните еволутивни чекори на видовите ни стануваат очигледни, можеме да сурфираме по желба.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Турските војски беа ги достигнале крушевските низини.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Но, суровата машинерија на реалноста постојано ни докажува дека таа состојба може да се достигне во целосна потполност само на оној свет, ако постои свет после смрта...
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
