држи (несв.)
И ние се држиме. „Одбранбена зона е дел од главниот одбранбен појас што го држи дивизијата или бригадата.“
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
О, ој, оф, оф, оф, пишти и се држи за очи, на својот глас му се оѕвива.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе се најде нешто да те открие, што се вели, не држиш сѐ под своја команда.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Свири, ѝ вели на жената, оти бомба држам в раце... Рачна граната, вели.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не го држам за појас, му велам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се лекувам и држам предавања.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го држат така расчекорен, пилата му врви меѓу нозете, му се доближува кон ципите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ни застанаа вака, од страните, и нѐ држат на око, што се вели, како да нѐ носат спровод.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се држиме за раце, ко ученички што добиле петка и цел пат се подмочнуваме од радост.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нашето месо се држи за иста коска...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се држам, се држам, ѝ велам јас.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сум заборавила како се оди меѓу слободни луѓе: како се држат рацете, како се крева погледот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ме исклоцаа надвор, а уште се држам за лице.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во рацете држат врзани кокошки и, заедно со нив, паѓаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ама криминалците ми држат крило.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Една цигара држам в раце, а друга барам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Жива кал држиш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се држам, се држам, велам јас.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сѐ да се држи за мене, а јас за ништо.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тие не знаат за колку време им е јадењето, велам, до кога може да им држи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
