дулец (м.)
Го собира гласот во устата, ко вода во дулец го собира и нѐ прска, мораш да си го покриваш лицето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го зедов ножето, си ги засеков прстите на врвовите. Бликна црна крв, како чешма со пет дулци.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
ДУЛЦИ - железни, мајсторски обработени цевки низ кои теч вода
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
