ептен (прил.)
Ептен неопходен за опстанокот на Балканците.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Многу сакав да одам со нив, оти веќе сме летувале заедно во тој состав во Маврово и ептен убаво сме си поминувале.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Многу ми го фалат бабо курвичето твое курвичето твое бабо ептен малолетно целиот град бабо слушам бил со него со твоето курвиче бабо малолетно Ај што е малолетно не е толку штетно курвичето било бабо куриозитетно паметно ти било бабо и премногу спретно директори и господа ги служело дискретно Ајде дали знаеш бабо кого чуваш в куќа техничарче право бабо била твојта внука од куќа во куќа бабо внука ти е блудна по неколку абортуса и еве пак е трудна
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Е, тогаш дедо ви ќе се загрижи дека сте ги надлетале и облаците и ќе рече дека е крајно време да ве одведе кај бајачката во соседството - за неа сите знаат дека ептен ја бива за баење од уроци, ама и од секакви летања со умот, нарочно над облаците.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Ете така ја потфатив, ѝ фрлив трње в гаќи, само за да се соземе, а потоа уште еднаш и повторив дека чевлите многу ми се допаѓаат. Ептен ги погодила!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Со него ми е супер, право уживање. Постар е од мене три години и ептен добро се согласуваме.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Од мало невнимание ептен се засркнав кога големиот бран ми ја наполни устата со разѕвездени брадавички.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
А вие не правете се дека не знаете зошто од народните кујни излегуваат ептен патетични песни.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Тоа ќе значи дека ептен одлично го научил англискиот.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Некни ми пиша другарка ми Ружа. Ептен е незадоволна со американската внатрешна политика.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Работничка авангарда: Ептен свесен пролетер кој дома има библиотека со наслови од типот - Краток курс на СКП (болшевици) и како се калеше челикот.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Ептен бев во небрано, јас и матев нешто околу јазикот, мене тоа ми беше професија, ама оваа директна атака врз мене, врз мојата концепција за животот, би рекол, не можев веднаш да ја сварам.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ептен ако е ѕвонењето долготрајно, тогаш реагираме.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Прво што се гледа од највисоката ритка на Сиена е дека Данте ми ти бил ептен голем маанџија кога салтуку се прашувал дали некогаш некаде имало пошуплив народ од сиенскиот?
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Ако сте развивале политика на добрососедски односи со најблискиот колонијал, не мора ептен ниско да се тепате за Оркански височини.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Ептен се сочувани, тукуречи нови,светнати, а за тебе и за стајлингот твој како по нарачка се правени.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Елиот, на други воопшто не им е јасно каква врска има тоа со Микеланѓело, некои други други по пицериите тврдат дека Микеланѓело јадел пица со многу, ептен многу оригано.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Додека ептен не се стемнило редно е да се потроши уште некоја насмевка и да се направи уште една пируета во бескрајот на детството секако ќе има време да се забрише и правта од чевличките, малите бели чевлички па сите срамежливи погледи и палави мечтаења и сновиденија да се стуткаат како алишта во куферот има куфери што набабруваат од насмевки пред за последен пат да застанат на перонот на црната неизвесност тринаесетгодишната ханичка брадјова тринаесет пати се закашлува пред да се качи во возот кој има само последна станица ханичка тринаесет пати се сврте кон багремите кои од навика чекаат нова пролет за расцутување фрли поглед и на омиленото бело облаче на кое гулабицата неуморно павташе над седалото за недосмеани насмевки.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Кога мислат дека е нивниот ден, а всушност е само најнервозниот во животот во кој ќе се избакнат по 7 пати со истите луѓе - кога ќе дојдат, кога ќе речат „ДА“, па уште еднаш кога ќе речат „ДА“ во црквата, па кога ќе се фотографираат, па кога ќе им го предаваат пликот, а тие под прстите, од дебелината веќе знаат колку им се блиски или далечни, па кога ќе се разигра невестата и кога тие истите, од многу мерак дека ептен добро играла, ќе ја зашлапаат по трипати по образите и по шминката која дебело си ја платила... сѐ до бакнувањето заради тортата и бонбончињата!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Оди вака: „Кулиси на животот. Не се потпирај. Не се потпирај на нив. Не се потпирај ептен на нив, Човеку!“
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
