заборчи (св.)
Ме заборчивте, ма еве му плаќам.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
— „Значи, сега Крсте ќе се заборче кај вујка си и после ќе му ги одработува“ — Ц'к, ц'к!“ — си направи таа и му рече да не заима.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Евала, бег, евала. Ти многу ме заборчи мене.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
