завитка (св.)
Се качил на едно дрво и се завиткал во капицата сено меѓу гранките.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Само малку некаде ќе се подотвори и пак во бело ќе се завитка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Потоа ги редеше на четвртести парчиња восочна хартија и вешто ги завиткуваше во неа.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Лицето ѝ беше завиткано в темен превез од силните рефлектори поставени зад неа.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ќе речат – си отидоа вчер или пред некој век Завиткани во многу студ и во малку грев И веќе ги нема.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Му ја завиткувам главата на детето и вјасам удолу.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Пијана и слатка мака го завиткуваше во лесен облак.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Го завиткале во чаршаф со спуштени раце на стомакот и го однеле со комбе во Одделението за судска медицина.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
А снегот си паѓа и ние се покриваме со снегот, се завиткуваме со снегот и заспиваме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Го земаш лепчето и го завиткуваш в крпче.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ненадејниот полумрак ги завитка сите предмети во лилава таинственост а на Јана ѝ се стори дека во таа соба на татковата куќа е сѐ туѓо и непознато и дека од негде е донесена овде да се морничави и со зачуденост да гледа долу, на улица, како водата ги лока камењата на старата калдрма.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Не смееш многу да го гледаш. Затоа го завиткуваш и го криеш под скутина.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ме разгледа мајката и бидејќи немав никаква мама, ме даде на продавачот, а пак тој стави врз мене едно моливче број два, нѐ завитка и така нѐ подаде на мајката чиешто девојче станало прваче.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Мајка ми свари јајца, две парчиња леб ми намачка со маргарин, меѓу нив парче сирење, еден домат и сето тоа ми го завитка во бела крпа.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ме покриле, ме завиткале и сум отпливала некаде до десет часот утрото.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Парата во сто крпчиња ја завиткува!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Но, не беше потребно да му каже зошто морала да го завитка.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Стои меѓу восочните луѓе од репродукцијата на Рембрант, поклопен е со црн шешир и завиткан со црна пелерина.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Витомир завиткува нова цигара и почнува да чкрапа за да ја запали.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Телото веќе ѝ беше здрвено. Ја завиткавме во чаршаф така склопчена.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
