заголне (св.)
Со очи ја заголнувам душата. Ќе ми избега и водата од уста.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сите брзаат да заголнат душа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
