закрилник м.

закрилник (м.)

- Отсега - почна русиот - оваа сенка ќе ти биде под тебе постела, вишно небо над тебе покривач, гора шума - мајка закрилница.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Тој, иако му се паѓаше некаква улога на предводник и закрилник, не чекаше долго да му ја предаде иницијативата на Ордета, и да се пушти да биде воден од своето крштениче, на кое и без тоа му домачне да го гледа како се тутка и како одвај прозборува по некој збор, со загубен глас, на оние две-три места каде што прашаа за стан.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тие им станаа први закрилници и хранители додека фатија меќани по мариовските села.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Петра ѝ блазеше на Чана што го открила ова брложе каде таа ќе може да ги доварди дечињава додека не дојде нејзиниот закрилник Костадин.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Сите на светот да те напуштат, во мене секогаш ќе најдеш закрилник...“
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)