залечи (св.)
Кој ќе го плати тоа, која ли нова држава ќе ги залечи раните, кој нов пасош ќе ја надокнади загубата на детето, која државна граница може да ги врати животите, се прашувам...
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Исполнет сум. Претечувам Од ѕвезди, од песни Со кои ги залечувам Невидливите арабески Изрежани по суштината Моја, по внатрешнината, Од која се лачат и зрачат Моите певни стихови, Моите копја и штитови Со кои се бранам и напаѓам Крај кон се раѓам и умирам (Пак и пак и пак) Се чини, така ми е судено Да сум стишен и извишен знак. Зрак.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
Кога ќе залечеше од раните, пак се враќаше назад. И пак хајка по него!
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Да ги добиев вчера, да ги добиев макар денеска пред тргање на школо, јас ќе го предварев овој удар што не лесно се залечува, немаше печат на катадневна потсмешливост да се одбележи на оној убав лик што го носев во себе.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Ништо не беше во состојба да не залечи: ниту цутовите по дрвјата крај урнатите куќи, или празни места од расчистени урнатини, ниту птиците со нивните оживеани песни.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Одењето на инженер Александар и девојчето, остави празнина што дури ни оваа планина, ни оваа убавина не можат да ја залечат.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Сиот живот чувствував како нечиј поглед да го поништува моето постоење, и истовремено, барав некое суштество кое ќе ја залечи таа скршеност на моето Јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Но чекор по чекор, капка по капка - ќе го исчистеше или ќе го залечеше.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Берлин уште не ги залечил трагите од војната и тие можат да се забележат во многу делови од овој град, особено околу прочуениот плоштад „Александар плац“, каде што денес нова Германија ги удира темелите на Новиот Берлин.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
