замери (св.)
- Не ме мајтапи сега и ти, - му замери Методија. - Сум ти кажувал како на свој човек: слушај ме, вели па ако дојдат нашите пандури ќе бидеш, од плата ќе живееш.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Премногу се замислија самите себеси во слична положба за да можат да не си замерат.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
И така... ,Век човечки, би рекла мајка, кај нѐ врагот замери". 35.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А и некој простодушен народ сме: не сакаме и со душманот да се замериме.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
На Германците Ренан им замеруваше дека сакаат да се затворат во својата нација на сметка на индивидуалното право и по цена на разбивање на човештвото во хетерогени фрагменти.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Зашто не сакаше да се замери, но и со волја ја работеше работата:како што го слушаше кљакањето на секирите во шумата така му се чинеше оти е во брезничка планина, со свои луѓе, по дрва, како што имаа обичај групно да одат.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Меѓу себе зборуваа, па и се караа, за националните и за либералните, како секогаш, па дури и за водата се замераа, кој што повадил и колку потрошил, дали се искапил или испрал, дека волојте пијат повеќе од козите, или овците повеќе од кокошките, но сето тоа си остануваше нивно и меѓу нив.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
А татко ми, како дојденец, туѓинец во овој град, не беше мигрант како сите козари, туку емигрант, човек што ја минал границата, па мораше да биде видливо лојален, да не се замери, за еден ден, со семејството да го добие бараното државјанство, да добие потврда за лојалност кон новата земја.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ними и во логоров не смее никој да им се замери. Веднаш влечат карта.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не ѝ замерувам тоа што не ми даде пород.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Извесно нарушување настапи на немузички план: петорката фати да ни се разнишува. Веќе по првото отсуствување поради оркестарот Љупчо ни замери.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
- Тето, немој да се замеруваш со тато за Ели, нема да ја пушти.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Дури, при една неочекувана средба, на Елена ѝ се стори дека Марија сака да ја одмине. Да не се поздрави. На улица. Зарем нешто ѝ се замерила?
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Пребарував и натаму во мислите, но никако да откријам со што сум можел толку да му се замерам на овдешниот режим па сега тој ми ги покажува своите грозни заби?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Во тие белешки беше сѐ верно и тој не можеше на никого да му замерува.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Ох, не, тие немаат ништо против ако излеземе надвор. Никој нема да ни замери.“
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Со што сум можел толку силно да ѝ се замерам на родната татковина, на овие нејзини верни чувари, задолжени да ги контролираат душите на своите некогаш пребегани сонародници, некогашни емигранти.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сцената си постои, артистите си постојат, јас не сум ни сценарист, ни режисер, а сепак, чувствувам некоја одговорност, божем јас сум тој кому ќе му замерат за поредокот на сета вселена, за хаосот и за редот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Еднаш само му замери, во еден спонтан разговор, во времето на шеесеттите години пред да заминат во Мелбурн.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Не дочека на маж да сврти грб
во знак на почит и разбирање
ниту маж да ѝ се замери
за начинот на којшто спие
за ноќниот декор
секавиците и сигналите за спас
немаше кога да ѝ здодее животот.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
