замука (св.)
Толе проведувајќи го времето постојано во природата меѓу животните и птиците, им го знаеше нивниот немушт говор и ги имитираше: кога ќе зарикаше како магаре, сите магариња што ќе го чуеа во селото рикаа; кога ќе замукаше, како крава, сите крави мукаа; кога ќе залаеше како куче, се одѕвиваа кучињата; кога ќе замјаукаше, се одѕвиваа мачките; кога ќе закукаше, му се јавуваше кукавица.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Дури и кравата, како да се исплаши од нешто, ги наведна роговите и замука подмолно како земјотрес. – Ако некој ми вети нешто, тогаш мора да го исполни тоа ветување.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
