заповедува (несв.)
Таа заповедуваше и молеше со празна темна јама. Не тоа не беше исто.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ќе излеземе, таа заповедува да ја фатам под рака.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
„Нека го доноси овој пат, Боже, нека го доноси, доста беа веќе искушенија, оди кај друга некоја, доста веќе, таа заслужи да стане мајка“, се молеше и му заповедуваше на тој што прави распоред во која куќа ќе се пружаат пелени. . . .
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
