запрашува (несв.)
Морнарите нѐ пувкаат, нѐ запрашуваат и го собираат носот, ја вртат главата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Понекогаш се запрашував: дали првиот поттик да му предложам на брат ми да се запознае со Сара беше ужасот од онаа помисла дека тој ќе го побара телесното задоволство во некоја од оние улички, доколку не му се случи вистинска љубов?
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Им се свртувам на луѓето што трчаат по мене. Им запрашувам и ним зад петици.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Чудно ми е дека не ме запрашува зошто олку сум се задоцнил, не ме кара дека веќе се стемнило.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Не се запрашуваат потаму: како ќе узнаат кое е мнозинството.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А никој не ги запрашува - каде сте ги сечеле? - Сигурно не од сопствениот двор.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Се викавме вистина „Бугари” и „христијани” во национална смисла, но зошто тоа е и дали е навистина така – ние не се запрашувавме многу— многу.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
ШТО И ДА ДОЈДЕ не запрашувај - ЗОШТО? Пишано било... Саде со помин да е! Пази, Боже, од бетер! ***
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
„Не, нормално е. Вечерва порано да легнеш“, вели „да бидеш наспан“, се смее. „Што е смешно, мамо? “ запрашувам.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
- Ами змиине и јепиришта во карпине Островски? - запрашуваа децата.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Само подбивно ме запрашува: - Растеш, малечок!
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
