засводен (прид.)
Поштарот не почука веднаш, постоја пред големата порта засводена со четвртасти подеднакви по димензии блокови делкан песочански камен.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
1. Влегуваме во засводените со молк улици во одот твој се распознава суровоста на пронаоѓачот.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
„Бреда ми зборуваше за вас“, рече додека ме воведуваше во осветлената, засводена ординација.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Не вознемирувајќи и невознемируван кај што лежев… Тревата долу – горе засводеното небо.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
