заситен прид.

заситен (прид.)

Патеката се извишуваше од брегот кон чемпресовата шумичка, оттаму, во заситениот мирис на четинарите, ги следиме светилките на рибарските кајчиња.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Очигледно, забавно му беше да го слуша Филозофот, а да нѐ исмева нас, од чии мудрости беше веќе сосема заситен.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Трансформирајќи го визуелното искуство во „плиток случај на редундантност“125, узурпацијата на јавниот простор од страна на рекламите се претвора во визуелно загадување и заситеност, вишок на „визуелна бучава“ што попречува каква било значајна комуникација. 126
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Тој започнува да се опијанува од воздухот заситен со здивот на нејзиното тело.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Играта со културните нивоа на предметите по пат на амблеми, го допира и раширеното толкување на фетишите и општата космичка предметна заситеност.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Човечката љубопитност на келнското сајмиште останува докрај заситена исцрпена од она што како мебел и се презентира да го види, зашто овој саем е преполн со ексклузивитети.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Двособниот стан се преобразува во терми, заситени од тешка пареа, и од таа надразнувачка атмосфера, изнуркува јадрото, испотено тело на госпа Елвира, со сочни, податливи дојки што ни најшироката дланка не може да ги опфати и со моќни колкови, под кои пукаат и најсолидните гаќички.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
И покрај очевидната драматуршка комплицираност на пиесата, заситена со „литературност“ на дијалозите, „Настан“ (по првото студено среќавање на премиерата) беше сретнат од гледачите со одобрување.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Нека и натаму во салонот пијат кафе од шарените порцелански филџани од Кина, нека се судираат со своите добри, заситени очи со прекорот на долгото умирање.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Ова откровение ми послужи добро, и грдикав правоаголник, како при успешна операција, се откина, незгодно заглавувајќи се во заситеното ходнично грло.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)