затина (несв.)
Некои од селаните ја гледаа, а некои се тргаа настрана да не гледаат или ги затинаа ушите да не го слушаат жалното рикање на бикот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Кинеме лисја од леските и пак ги затинаме ѕвонците. Како и порано.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Па дури до полето, дури и до шумата Ние само се поиставаме, ги затинаме устите и носовите, ги собираме очите и само кашламе, киваме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А кога мораше, просто си ја затињаше устата со раката и ја вртеше главата настрана, па и така чувствуваше непријатна миризма.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Станаа тие, облекоа чизми, зедоа лопати и копачи и отидоа на насипот, Фрлаа на процепот камења, дрвја, базје, вреќи со песок и го затинаа.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Навечер кладенците со цифури ги затинале, водата да не тече попусто.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Син му Анко ги затинаше ушите со рака да не слуша.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Едниот главатар имал ќерка убавица. Ја викале Преспа. Таа се грижела катавечер да ги затина кладенците.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Капинка сака да се расплаче. Јас ѝ ја фаќам устата, ѝ ја затинам. Ѝ давам знаци да молчи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Често кога лаежот е посилен, особено ноќе, Богдан го затвора прозорецот или ги затина ушите да не слуша.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Го фаќа бес кога низ ѕидот од соседната соба го слуша нивното кикотење и збивтање слично на куче и ги затина ушите да не слуша или удира со бастунот на ѕидот за да ги замолчи.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
