згура (ж.)
Вели и го размешува жарјето околу згурата од изгорените кучиња.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Пак ни свети. За да ги гледаме кучињата со подзинати вилици, со истечени очи меѓу згурата коски.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нивните меса се топат, се залепуваат едно за друго и се собираат небаре куп смола. Згура.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Говор во ќелија Страв од згура, преселба Под весели шешири Со очи што намигнуваат Лице од виолина Пламен крај патот, лежење На постела од музика Што сослушува упорно Будилник на полицата Време во тегла, тајно Прозорецот зинува И дише, длабоко дише
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Плугот заорал во камења, тули, пепел, пронашле и некои грнци, некакви бакарни гривни, други украсни предмети, пронашле и згура, што докажуваше дека некогаш, зад преградата од минатите векови, на ова место постоела населба во која се топеле и обработувале метали.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
ГАВРИЛ: А ти си кал. Јаловина. Згура. Ти не си тука. Ти се штедиш за некој подобар живот.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Таксито на брат ми мириса на оган. Пепел и згура.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
