здебели (св.)
Ваков да се појави - ни во ученичка ни во војничка униформа, со коси над веѓите не само над ушите, со растропани чизми од изминатите војни и со здебелен глас од домашен тутун?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Се чинеше дека малку се здебелила.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Таа не се појави, а тој не се здебели никогаш повеќе.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Гласот му се здебели во грлото и тој стана да си оди.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Јазикот ти се здебелува, ти ги завлекува зборовите, ама ти не запираш да ги мачиш, да ги истураш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тој, навикнат на шеќерот со којшто повремено го прихрануваше и блажеше неговиот одамна признат стопан Брчалото, сега здебелен до отромавеност, попусто секој ден излегуваше од своето скривалиште во фурната, се довлечкуваше до портата и со подзината уста очекуваше од некаде да се појави Брчалото.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Градот, тројно здебелен, со кариес од чадот на големите фабрики и чир на дванаесетпалачното црево од сообраќајната бркотница.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Додека водоводните цевки се тресеа под напон, Боге ја замислуваше под тушот како што ја гледаше често: примижана од густиот сноп капки, си ги приподига градите да одмери колку ѝ виснале, поминува по половината да насети дали се здебелила или не, па се удира по задникот со истите раце како да кара дете.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ќе земам некоја наветво, велам, макар подносена некоја ќе земам, велам, а јазикот одново ми се здебелува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Дури по пубертетот почнаа да му се јавуваат знаци на машко: да му се здебелува гласот, да му се јавуваат првите влакненца под носот и на лицето.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
А вие овде сте му ја курдисале, сте ја здебелиле работата... Инаку не ви оди, студена залетнува!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ја советуваа да држи диета, да пие лекови и тревје за слабеење, да се движи, да работи, но пак ништо не помагаше, ја ставаше Дукле на вагата да ја измери и гледаше дека се здебелува.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Зборувај, зборувај, ми се здебели јазикот од зборување.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кога стасала за мажење, се здебелила премногу и младичите ја одбегнувале, не наумувал никој да ја земе за жена.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Zgjeron zorët trashë trurin! (Кога се шират цревата, здебелува умот!)
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Замисли како тој, сега здебелен, оќелавен другар сериозно го гледа од другата страна на шалтерот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Изгледа Светецот премногу јадел, па се здебелил, и светот го претворил во голем, дебел, меснат задник (впрочем, отсекогаш и бил таков, посебно за успешните луѓе. Ми се гади од нив).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Така стутулен, со здебелен нос и сцрвенети очи, тој изгледаше поинаку: сето негово суштество, пресвиткано и солзливо, молеше понизно за помош, сеедно што неговите зборови се трудеа да му го задржат поранешниот углед.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Се плашам премногу да не го здебелат.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Како сум граден? Па, многу сум слаб и ако се здебелам сѐ ќе отиде во стомакот.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
